Dit artikel is verschenen in Lilith nr 13,
Lente/Zomer 1997
Links Hoog Rechts

BETOOG

2 meiden schreven voor hun schooltje een betoog en stuurden deze op naar de Lilith, 1 ervan hebben wegeplaatst, de ander komt de volgende keer.

Nog niet zo lang geleden kreeg ik wat aangevraagde informatie toegestuurd, gericht aan de heer A. van Velden. Dat ben ik dan dus. Waarschijnlijk werd ik aangeschreven als "de heer" omdat ik op het aanvraag formulier niet had aangekruisd of ik man of vrouw was. Ik had er, zoals gewoonlijk, demonstratief achter gezet: wat doet het ertoe? Dat wil nog wel eens tot verwarring leiden en dan kiezen ze zelf maar, 50% kans tenslotte.

Dat "wat doet het ertoe?" schrijf ik omdat ik het grote onzin vind je geslacht voor je naam te zetten en dat is dan ook mijn stelling. Ik vind het een hele vreemde gewoonte. In een persoonlijke brief schrijf je geen meneer of mevrouw voor de naam, logisch want je schrijft tenslotte aan een persoon en niet aan een geslacht.

In een zakelijke brief doen we dat wel. Het geslacht van de desbetreffende persoon is zelfs zo belangrijk dat als deze niet vermeld wordt het je een punt aftrek kost op je schoolonderzoek. Misschien krijg je wel een punt extra als je er ook bij vermeldt of de persoon katholiek of gereformeerd is. "Beste katholieke mevrouw Anne"?

Als ik probeer uit te leggen waarom ik weiger meneer of mevrouw voor een naam te zetten krijg ik altijd een hoop argumenten om mij ervan te overtuigen dat het er wel voor moet. Men vindt het nl. heel prettig als het er voor staat omdat je je dan een beeld van die persoon kunt vormen. nou precies waar voor mij het probleem ligt. Ik wil nl. niet dat mensen zich een beeld vormen naar aanleiding van mijn geslacht als dat niet van belang is.. Er worden, bewust of onbewust, direkt conclusies aan verbonden.

Natuurlijk is het zo dat vrouwen vaak andere eigenschappen dan mannen hebben maar je kunt het niet als regel stellen. Als je met een vrouw te maken hebt wil dat niet direkt zeggen dat ze beter geschikt is voor een baan in het kinderdagverblijf dan voor een baan in een betonfabriek. Toch wordt die conclusie wel vaak getrokken.

Oke, maar als het er nu wel toe doet of je een man of een vrouw bent? Als draagmoeder zul je (voorlopig in ieder geval) toch een vrouw nodig hebben en bij medische gevallen is het ook van belang te weten tot welk geslacht je behoort.

Toch is het dan ook vreemd om je geslacht voor je naam te zetten. Het is logischer om je geslacht te vermelden samen met de andere nodige informatie. Die zet je toch ook niet voor je naam. Je schrijft niet: "mevrouw met suikerziekte en bloedgroep o Anne". Net zoals je niet je huidskleur, je geloof, je IQ of je nationaliteit voor je naam zet, zo zou je ook je geslacht daar niet moeten vermelden. Als het er toe doet vermeld je dat in je brief, niet voor je naam. Geachte moslim Anne zou zelfs als zeer onbeleefd bestempeld worden, waarom is meneer of mevrouw dan wel beleefd?

Juist zou ik vinden als je bijv. schrijft "geachte direkteur van Velden". Je schrijft tenslotte naar een persoon in die functie. Net als je in een persoonlijke brief de persoon aanschrijft, schrijf je in een zakelijke brlef in principe naar een functie. Ook kun je gewoon alleen de naam vermelden: geachte A van Velden.

Deze hele mevrouw/meneer kwestie zou voor mij geen probleem zijn als ik zou weten dat het geen gevolgen had. Ik wil nl. niet bij een kinderdagverblijf aangenomen worden mede omdat ik een vrouw ben en niet aangenomen worden bij een betonfabriek omdat ze een vrouw moeten aannemen. Ik wil aangenomen worden om wie ik ben en om wat ik kan en niet op basis van mijn geslacht, ook niet een klein beetje.

Denk er eens over na hoe jij gezien wil worden, op basis waarom wil je dat mensen jou beoordelen. Wil je beoordeeld worden op grond van je vermeende eigenschappen als vrouw of man of op grond van jouw eigen persoonlijke eigenschappen?

Ik hoop dat jullie kiezen voor het laatste en de volgende keer dat je op een formulier het hokje "vrouw" of "man" moeten aankruisen, schrijven: wat doet dat ertoe?

Anne

Vuist Vuist Vuist Vuist


Links Hoog Rechts
Dit artikel is verschenen in Lilith nr 13,
Lente/Zomer 1997